Nieuws

Het bijwonen van zondagsvieringen in onze kapel is mogelijk. U bent welkom voor de zondagsviering om 10.00 uur en ook voor het kopje koffie daarna. Als u voor de eerste keer wil komen, vragen wij u om vooraf een afspraak te maken voor een kennismaking. Helaas is het griep- en coronavirus is echter niet weg, ook al zijn landelijke maatregelen vervallen. Daarom vragen wij u om geen handen te geven of te omhelzen en uw handen te desinfecteren bij binnenkomst.

Kapel Moederhuis ’s-Hertogenbosch

200 jaar Congregatie Dochters van Maria en Joseph

Het begon 200 jaar geleden met een jonge Bossche vrouw, Anna Catharina van Hees, in de volksmond ook wel Heilig Kaatje genoemd. Zij had een visioen van een lopend, Heilig vuur en zag een lange stoet vrouwen met een rugzak vol idealen. Zij zetten zich in voor doven en blinden, keken om naar de armen en mensen met een handicap. Pastoor Jacobus Heeren nam de jonge vrouw en haar visioenen serieus en stichtte met haar in 1820 de Congregatie Dochters van Maria en Joseph. In een pand aan de Choorstraat, in de schaduw van de Sint Janskathedraal startten zij met vier andere jonge vrouwen. Aan de Choorstraat is nog altijd het moederhuis gevestigd.

Op 6 en 7 juli 2020 herdachten en vierden de zusters van de Congregatie Dochters van Maria en Joseph, ook wel bekend als de zusters van de Choorstraat, dat zij 200 jaar geleden zijn gesticht.

Zusters DMJ 2020

Inzet voor doven, blinden en gehandicapten

In de loop van deze tweehonderd jaar groeide de Congregatie uit. Meer dan duizend vrouwen sloten zich aan en stichtten kloosters door het hele land en ver daar buiten. De zusters zetten zich in voor het werken onder blinden en doven en mensen met een handicap. Ze stonden daarbij aan de wieg van o.a. het Instituut voor Doven in Sint Michielsgestel, Huize Sint Vincentius in Udenhout, de Sint Maartenskliniek in Nijmegen en Sint Jozefoord in Nuland. Ze waren werkzaam in steden en dorpen als Amsterdam, Rotterdam, Nijmegen, Eindhoven, Best en Beverwijk.
Naast zorg voor mensen met een handicap zetten de zusters zich in voor zorg voor mensen in de marge en waren betrokken bij het Woonwagenwerk en het bedrijfsapostolaat bij bijvoorbeeld de Hoogovens, waar de zusters in de fabriek te vinden waren. De zusters breidden hun werk uit naar andere delen van de wereld en gingen naar Brazilië, Congo, China en Indonesië.

Pastoraal werk

De beginjaren waren zwaar en sober. De zusters leefden in een streng ritme van hard werken en gebed en er was weinig contact met familie. In de Wereldoorlogen was het armoe troef en vingen de zusters de nodige vluchtelingen op. In de jaren na het Vaticaans Concilie kwam er meer openheid en veranderde er veel. De inzet voor gehandicapten en mensen in de marge bleef, de zusters gingen ook meer werken in het pastoraat in parochies en voor bijvoorbeeld de doofblinden.
Het werk gaat door
In Nederland wordt de groep kleiner en ouder. Veel zusters leven in het moederhuis aan de Choorstraat en of in het door hen opgerichtte Sint Jozefoord in Nuland. Ze zijn nog altijd actief betrokken bij de maatschappij, hetzij door gebed, hetzij door concrete inzet. En ook in Indonsië en Timor Leste gaat het werk van de zusters nog altijd door.
In eigen kring hebben de zusters hun voorgangsters zoals ieder jaar op 6 juli bedankt en herdacht op het kloosterkerkhof in Nuland. Ieder jaar wordt op 7 juli gevierd dat de Congregatie nog altijd leeft en zal blijven voortbestaan voorlopig in Nederland en in de toekomst in Indonesië en Timor Leste.

U bent bezoeker: 103862